25η Μαρτίου 2018

197ο έτος απελευθερωτικού αγώνος

            “Καθορώντες τό βάραθρον τής απωλείας, εις τό οποίον καταφέρεται παρασυρόμενον τό Ελληνικόν Εθνος, από τήν άλογον λύσσαν τών φατριών καί από τάς φρικτάς καταχρήσεις, εκρίναμεν αναγκαίον νά ενδυναμωθώμεν διά τού συνδέσμου της ομονοίας, ώστε να δυνηθώμεν καί τόν επαπειλούμενον προφανή κίνδυνον τής Πατρίδος νά απαντήσωμεν καί τήν επιστήριξιν τής ασφαλείας της καί αληθούς ευδαιμονίας, φυσικώς καί ηθικώς θεωρουμένας τού Ελληνικού Εθνους, όσον τό δυνατόν νά συντελέσωμεν μέ τήν ανάκτησιν καί διατήρησιν τής προγονικής αυτού αρετής καί πολιτισμού.

Επ' αυτώ δέ τούτω τώ σκοπώ...εθεμελιώσαμεν εταιρείαν...Ο δέ κυριώτερος σκοπός καί βάσις ταύτης τής εταιρείας είναι: πρώτον, η αληθής ευδαιμονία τού Ελληνικού Εθνους' δεύτερον, οποιουδήποτε ιδιοτελούς συστήματος εις τήν Ελλάδα η κατάργησις καί τρίτον, η κυριαρχία των νόμων διά τό συμφέρον τών πολλών, καθώς ανήκει εις Εθνος...” [1]

            Με αυτά τα λόγια ξεκινούσε  το Ιδρυτικό της “Φιλολάου Εταιρείας”, ιδρυθείσα στό Ναύπλιο την 1η Μαίου 1825.

Δυστυχώς η επικαιρότητα των παραπάνω βαρύτημων διαπιστώσεων ισχύει και σήμερα, μάλλον όσον ποτέ άλλοτε. Στην πατρίδα μας, ανέκαθεν, Κομπογιαννίτες πολιτικοί και ξενισμός, σπουδάρχες ανίεροι και αρχολίπαροι, άρπαγες των κοινών και παράσιτοι της εξουσίας, εθεωρούντο τα επαχθέστερα όντα, η ολεθριωτέρα λύμη της πατρίδας. Φίλοι της ελευθερίας καθ' υπόκριση καί όχι εκ πεποιθήσεως.

             Αυτή η μιζέρια, και η κακοδαιμονία,  της ελληνικής πολιτικής ανέκαθεν φορτώνονται στον  Ελληνικό λαό και ...εκδίδεται κάθε φορά, αθωοτική απόφαση για τις δήθεν ηγεσίες. Σε αυτήν την συσκοτιστική παραφιλολογία, κολλάει η αντίληψη ότι οι λαοί επιλέγουν το είδος εκείνο των ηγετών, πού αποτελεί αντικατοπτρισμό και αντανάκλασή τους, εικόνα καί ομοίωσή τους. Εκείνο που παρασιωπάται όμως είναι ότι οι λαοί “πιέζονται” να θέλουν και να επιλέγουν ένα είδος πολιτικής ηγεσίας, που εγγυάται και διασφαλίζει συγκεκριμένα συμφέροντα. Ο Ελληνας έχει, σιγά- σιγά και μεθοδικά, οδηγηθεί στην σύγχυση μεταξύ πολιτικής καί πολιτικαντισμού, έμαθε να κρίνει την πολιτική στην βάση του ατομικού οφέλους και όχι του όποιου συλλογικού, έμαθε να τρέμει και να μισεί το κράτος, αλλά και να κρεμιέται ολοκληρωτικώς από αυτό. Ενα κράτος όπου η άσκηση της πολιτικής ταυτίζεται με την χρησιμοποίηση των αμαθών, για να εξουδετερώνονται οι σκεπτόμενοι, με τήν προώθηση τών φαύλων και τών ανίκανων σε βάρος των ικανών.

            Τελικά η Ιστορία μας  διδάσκει' η Πατρίδα  σώζεται είτε από έναν Ηγέτη που νοιώθει μέσα του το βάρος του μεγαλείου και του πνεύματος του Ελληνισμού,  είτε όταν ο ίδιος ο Λαός αποφασίζει να πάρει το μέλλον  στα χέρια του. Και επειδή ζούμε σε εποχή που δεν γεννά Ηγέτες, ο Λαός  οφείλει να γίνει Λάας (Λίθος- Πέτρα) και να είναι έτοιμος να ενδυθεί την Ιλιαδική πολεμική του διάσταση, και να απεκδυθεί την ειρηνική Οδυσσειακή.

 

---

[1]             .- Απόσπασμα σπανίου εγγράφου το οποίο μας παραδίδει ο Ντίνος Κονόμος στο βιβλίο του “ Μυστικές Εταιρείες στά χρόνια τής Εθνεγερσίας, Ανέκδοτα Κείμενα, ιδιωτική έκδοση εξαντλημένη, Αθήνα, 1973, σελ.46

Δελφοί καί Delfi

Κύριοι, 

Έχουμε τήν εξαιρετική ευτυχία νά σάς ευχηθούμε τό καλώς ήρθατε σ'αυτόν τόν τόπο πού, από τήν αυγή τών αιώνων, εμπόρεσε νά δεχτεί στούς κόλπους του όλα τά ρεύματα τής γής, όλες τίς φυλές, όλους τούς θεούς, νά βρεί τόν παγκόσμιο νόμο καί νά τού δώσει τήν αθάνατη μορφή Ομορφιάς καί Σοφίας πού γνωρίζουμε.Γιατί η ονομασία “ομφαλός τής γής”, πού έδωσαν οι πνευματικοί πατέρες μας στούς Δελφούς, δέν είναι απλή αρχαιολογική έκφραση. Αλλά είναι μιά αλήθεια αναμφισβήτητη πιά, ότι τό αξέχαστο αυτό κέντρο παράσταινε γιά πολλούς αιώνες τήν πιό επίμονη καί πιό υψηλή προσπάθεια γιά νά πάψει τήν αναρχία καί τίς ταραχές τού καιρού του καί νά φέρει τήν ανώτερη ενότητα...

Μέ αυτά τά πλήρη νοημάτων λόγια προσφωνούσε τό 1925 ο Αγγελος Σικελιανός αλλοδαπούς περιηγητές στούς Δελφούς.

Στόν τόπο λοιπόν εκείνο, όπου μέ όχημα τούς Δελφικούς αγώνες καί τίς Δελφικές εορτές, επεχείρησε τότε ο Σικελιανός τήν παγκόσμια ανάδειξη τής Ελληνικής Πνευματικής Εστίας, καί τόν προορισμό της ως ρυθμιστή της παγκόσμιας Πνευματικής Ανάστασης και του επαναθρωπισμού τής κοινωνίας, διεξάγεται αυτές τίς ημέρες τό 3ο (παγκόσμιο) οικονομικό forum!!! Αυτόν τόν τόπο επέλεξαν γιά νά συζητήσουν καί νά προαποφασίσουν τήν δεσμευτική οικονομικοπολιτική περαιτέρω πορεία της Ελλάδας.

Έλεγε λοιπόν ο Σικελιανός : Οι απανταχού “μετριοκράτες” καί “ψευδαρισταρχίζοντες”... αφήνουν νά νοηθεί πώς τό άθροισμα απ' τίς ικανότητες τού ελληνικού λαού είναι κατώτερο απ' ότι χρειάζεται ένας “ζωντανός” λαός για να εξακολουθήσει να στρατεύεται,...στήν οργανική τής ανθρωπότητας ζωή.

Επικαιροποιώντας τά παραπάνω θά λέγαμε ότι οι σημερινοί αυτόκλητοι και ετερόκλητοι εκ τών έσω “εξωτερικοί σωτήρες” της Ελλάδας δέν εννοούν πλέον αλλά επιβάλλουν τήν αναγκαστική μας στράτευση, σέ αλλοδαπά πρότυπα ζωής γιά τό καλό μας! ' καί επιλέγουν-γιά τρίτη φορά- τούς Δελφούς γιά νά διακτινίσουν τίς αποφάσεις τους, σέ πλήρη αναντιστοιχία μέ τήν πνευματική σημειολογία τού Χώρου. Αιδώς!!!

Όμως, όταν όλες οι συνθήκες στίς οποίες ένας λαός εστήριζε τήν υπόστασή του αρχίζουν νά γκρεμίζονται ολόγυρά του, όταν ξαφνικά αρχίσει, υποσυνείδητα έστω, νά μαντεύει πώς πραγματικά τού είναι πλέον αδύνατο νά βασιστεί σέ ότι καί σέ όποιους στηριζόταν μέχρι τώρα, γίνεται φανερό πώς ο λαός εκείνος προσδοκά ως λύτρωση ή τόν θάνατό του ή τήν εξανάσταση αιώνιων ζωτικών αρχών.

Γιά τόν Ελληνικό Λαό έχει πλέον ολοκάθαρα σημάνει η ώρα αυτή.