Επειδή πολύς λόγος γίνεται περί "Σουλτάνου" Ερντογάν, ότι μπλέξαμε με αυτόν ως προσωπικότητα που έχει βάλει στόχους εναντίον μας, επειδή αυτός κινεί τα νήματα της αυτοκρατορικής ονείρωξης, επειδή αυτός είναι τέτοιος ως τέτοιος τέλος πάντων, θέλω να πω ότι ή πολύ βολεύει τα ΜΜΕ μας αυτή η θεωρία περί ατομικής ευθύνης ή απλά είναι ανίδεοι- το επιεικέστερο- οι των ΜΜΕ. Γιατί oi κύριοι όφειλαν να ξέρουν και εάν όχι να ψάξουν να ενημερωθούν, πως ότι ζούμε ως Έλληνες δεν οφείλεται στον ίδιο τόν Ερντογάν αλλά στην φύση της Οσμανικής- Τουρκικής αντίληψης της ιεραρχίας. Εξηγούμαι' όπως έλεγε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής, " Ύψιστη αρετή στην οσμανική πραγματικότητα (και προσθέτω εγώ, και συνακολούθως και στην διάδοχο τουρκική πραγματικότητα), είναι το "κεντινί μπιλμέκ", έκφραση πού αντιστοιχεί στην Αυτογνωσία. Η τουρκική λοιπόν αυτογνωσία έχει κοινωνική αφετηρία και είναι η γνώση και η επίγνωση της θέσης που κατέχει το άτομο στην κοινωνική ιεραρχία. Αυτός που στερείται της οσμανικής- τουρκικής αυτογνωσίας χαρακτηρίζεται Θρασύς και αναιδής. Μήπως έτσι δεν μας αποκαλούν οι γείτονες μας; Η τουρκικού τύπου Αυτογνωσία αφορά λαούς , έθνη και κράτη. Έτσι λοιπόν τον πρώτο λόγο τον έχει ο ανώτερος με κριτήριο το μέγεθος και την ισχύ, δηλαδή την εν δυνάμει βία. Γι αυτό αγαπητοί μου και η πολιτική της πατρίδας μας στο μέτρο που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα και την πολιτική της Τουρκίας δεν θεωρείται μόνο εχθρική πράξη, αλλά κυρίως αναιδής συμπεριφορά. Και όπως εύστοχα σημειώνει πάλι ο Σαρρής " η αναιδής συμπεριφορά ενός μικρού (σσ Ελλάδα) προς ένα μεγαλύτερο (Τουρκία) οφείλεται σε υπερπροστατευτικό παραχάιδεμα. Είναι τυχαίο που οι παραπάνω λέξεις (αναιδής, θρασύς, παραχαιδεμένο παιδί της Ευρώπης) είναι στερεότυπες φράσεις που χρησιμοποιεί η τουρκία όταν παραπονιέται για εμάς στους Ευρωπαίους; Δεν είναι ο "Σουλτάνος" λοιπόν το πρόβλημα, είναι ο τρόπος σκέψης των γειτόνων μας, δομημένος πάνω σε εξέλιξη αιώνων. Πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να αλλάξει;
